Fervex i Fervex Junior zostały wycofane z obrotu - zdecydował Generalny Inspektor Farmaceutyczny.
Jak poinformowano na stronie internetowej GIF, wcześniej - jeszcze w kwietniu - Inspektor wycofał z obrotu Fervex o smaku malinowym.
Decyzja dotycząca Fervexu obejmuje opakowania ośmiosaszetkowe z kilkudziesięciu serii produkcyjnych o datach ważności od 8 grudnia 2012 do 30 stycznia 2016. Decyzja dotycząca Fervexu Junior również obejmuje opakowania ośmiosaszetkowe z kilkudziesięciu serii produkcyjnych o datach ważności od 27 stycznia 2013 do 28 lutego 2016.
Decyzja GIF wynika z "własnej decyzji" podmiotu odpowiedzialnego, czyli spółki Bristol-Myers Squibb Polska o wycofaniu produktu leczniczego z dystrybucji, w związku z możliwością wystąpienia zanieczyszczenia mikrobiologicznego - napisano w postanowieniu.
Decyzje mają rygor natychmiastowej wykonalności. Środek nie powinien być już sprzedawany.
W roku 1912 Kazimierz Funk biochemik amerykański polskiego pochodzenia jako pierwszy wyizolował tiaminę ( witaminę B1)substancję, która okazała się rewelacyjnym lekarstwem na chorobę beri beri (choroba charakteryzuje się zaburzeniami neurologicznymi, krążeniowymi, występuje wychudzenie i silne osłabienie).
Funk odkrył, że ubodzy mieszkańcy Azji jedzący ryż oczyszczony, który jest pozbawiony składników odżywczych zaczynają chorować. Wyodrębnił on witaminę B1( Wit B 1 posiada budowę aminową z tego powstała nazwa witamina czyli amina życia) Witaminy są związkami organicznymi niezbędnymi dla wzrostu, rozwoju prawidłowego funkcjonowania ludzkiego organizmu. Niedobór witamin, minerałów, białek powoduje rozwój chorób cywilizacyjnych, również w tym chorób nowotworowych. Substancje te są dla nas niezbędne, ponieważ wchodzą w reakcje z wolnymi rodnikami i neutralizują je. Bardzo skuteczne są
przeciwutleniacze takie jak selen, cynk, mangan, miedz, koenzym Q10, witaminy A, C, E, oraz stabilizowany tlen OxyMax, Beta Carotene, witaminy z gr B.
Magnez i witaminy z gr B wspomagają nasz układ nerwowy, minerały wzmacniają nasze kości, pomagają wydalić ciężkie metale, które wdychamy na ulicy każdego dnia. Witamina E źródło młodości, Wit C
odporność, wzmocnienie naczyń krwionośnych ,cynk nazwany pierwiastkiem nadzorującym ruchem w naszym organizmie tzw ,,policjant, to tylko parę przykładów. Wiemy, że lepiej stosować suplementy w zestawach tak jak występują w przyrodzie są po prostu lepiej przyswajane.
Według wyników badań porównawczych przeprowadzonych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), warzywa oraz owoce zawierają o wiele mniej witamin i składników mineralnych, niż 10 lat temu.
Przedwczesne zbiory, niewłaściwe przechowywanie, podgrzewanie w kuchenkach mikrofalowych te i inne czynniki pozbawiają wartości odżywczej żywność. Ale szczerze powiedzmy sobie: nie jemy wystarczających ilości warzyw i owoców. Warto zadać sobie pytanie ile witamin i składników mineralnych dostaje się do
naszego organizmu? Czy ta ilość wystarcza do pokrycia naszych potrzeb?
Trendem przyszłości i źródłem zdrowego stylu życia jest powrót do natury. Ludzie uważają to za istotne i
pragnąc osiągnąć doskonały stan ZDROWIA, sięgają po dobrej marki suplementy diety.
O zdrowiu i pełni energii decyduje jeszcze kilka innych czynników a one z kolei maja wpływ na szybkość regeneracji naszego organizmu , zobaczmy jak dużo zależy od nas samych.
*Genetyka tzn. geny przekazane nam przez rodziców.
*Środowisko w jakim żyjemy.
*Naturalne pola elektromagnetyczne.
*Sposób życia czyli odżywianie, nawyki żywieniowe - używki, poziom emocji .
*Stresy, aktywność fizyczna, umiejętność relaksu i odpoczynku.
Należy pamiętać, że dzienne zapotrzebowanie na witaminy i minerały jest zależna od wieku, płci, aktywności fizycznej, przyjmowanych leków i istniejących chorób cywilizacyjnych.
Żelazo jest po tlenie, krzemie i glinie czwartym najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem na kuli ziemskiej. W roztworach wodnych występuje w dwóch stopniach utleniania – jako jon żelazawy (Fe+2) i żelazowy (Fe+3). Związki żelaza trójwartościowego są słabo rozpuszczalne.
Organizmy żywe musiały wytworzyć mechanizmy umożliwiające przekształcenie związków żelazowych (Fe+3), związków nieprzyswajalnych, w sole żelaza dostępne dla ustroju. Przemiana żelaza składa się z kilku etapów: wchłaniania, transportu i udziału w procesach metabolicznych i magazynowania.
Żelazo spożyte w pokarmach lub suplementach trafiając do żołądka, w którym jest kwaśne środowisko, utlenia się do Fe+3. Dlatego wraz z suplementami żelaza należy spożywać odpowiednie ilości związków redukujących, np. witaminy C (kwasu L-askorbinowego).
Wchłanianie żelaza odbywa się w dwunastnicy i górnej części jelita cienkiego. Śluzówka żołądka też ma zdolność wchłaniania żelaza dwuwartościowego. Sok trzustkowy hamuje procesy wchłaniania żelaza, dlatego w przypadkach uszkodzenia trzustki można zaobserwować wzmożone jego wchłanianie.
Przyswajanie żelaza zmniejszają sole wapnia, fosforu, mleko, sery, herbata (tanina), kawa i fityniany znajdujące się w nasionach zbóż. Nadmiar w pokarmach jednego z takich pierwiastków jak wapń, cynk, mangan i żelazo powoduje blokowanie przyswajania innych pierwiastków tej grupy. Nie wolno popijać suplementów żelazowych napojami typu Cola lub zażywać ich po posiłkach bogatych w fosforany, jak np. ryby.
W organizmie człowieka znajduje się od trzech do pięciu gramów żelaza. Około 70% tej ilości jest związane we krwi, głównie w postaci hemoglobiny. W mięśniach żelazo wchodzi w skład mioglobiny, czerwonego barwnika mięśni pełniącego funkcję przenoszenia tlenu wewnątrz komórki.
Ogólnie można przyjąć, że zależnie od czynników modulujących bioprzyswajalność, wchłanianie żelaza waha się od 5 do ok. 25%.
Żelazo przechodzi przez nabłonek jelitowy jako dwuwartościowe i utlenia się do trójwartościowego. W komórkach nabłonka jelitowego łączy się z białkiem zwanym apoferrytyną, tworząc ferrytynę. Żelazo przechodząc z komórek nabłonka do krwi, łączy się z transferyną – białkiem transportującym żelazo do szpiku kostnego, gdzie jest wykorzystywane w procesie erytropoezy (tworzenia krwinek czerwonych).
Żelazo staje się nośnikiem tlenu w organizmie, wchodząc w skład hemoglobiny w czerwonych krwinkach. W procesie tworzenia hemoglobiny uczestniczy również witamina B6. W krwi dorosłego człowieka znajduje się około 35 trylionów czerwonych ciałek. W ciągu jednej sekundy następuje rozpad około 10 milionów krwinek, a na ich miejsce powstają nowe krwinki. Szczególnie szybki rozpad krwinek następuje podczas intensywnych i długotrwałych wysiłków fizycznych.
Każda żywa komórka dla utrzymania procesów metabolicznych potrzebuje m.in. żelaza. Bez niego komórka obumiera. Fakt ten był wykorzystywany w próbach leczenia chorób nowotworowych. Mechanizm ten jest również wykorzystywany przez laktoferynę chroniącą mleko, środowisko oczu, płyn jelitowy i nasienie przed inwazją bakteryjną. W osoczu laktoferyna pochodzi z ziarnistości wtórnych neutrofili i uwalniana jest w czasie zakwaszenia organizmu, tj. podczas stanów zapalnych lub w ketozie. Laktoferyna wykazuje wyższe powinowactwo do żelaza niż transferyna, dlatego przejmuje funkcje bakteriostatyczną w czasie infekcji. W długotrwałej ketozie laktoferyna może wiązać żelazo z puli pośredniej, co może prowadzić do nadmiernego zmagazynowania żelaza. Manifestuje się to zwiększeniem ilości żelaza we włosach.
Opisano trzy typy struktur ferrytyny: lekką (L), ciężką (H) i glikozylowaną (G). Forma L znajduje się przede wszystkim w wątrobie, śledzionie i łożysku, czyli w tkankach magazynujących duże ilości żelaza. Ferrytyna H występuje w komórkach serca, nerek, erytrocytach, limfocytach i monocytach. Stwierdzono jej obecność w komórkach nowotworowych.
Niedobór żelaza powoduje wiele niekorzystnych skutków zdrowotnych, jak: spadek sprawności fizycznej, obniżenie możliwości koncentracji i sprawności umysłowej, niesprawność pamięci i zły nastrój, zmniejszenie odporności na przeziębienia i infekcje lub zaburzenia rytmu pracy serca. Charakterystycznym objawem niedoboru żelaza jest łaknienie spaczone, czyli apetyt na produkty nie zaliczane do pokarmów, jak krochmal, lód, tynk i inne. Ostatnim stadium niedoboru żelaza jest anemia, podczas której skutki niedoboru żelaza przyjmują stan ostry. Niedokrwistość spotyka się bardzo często, gdyż nawet pozornie zdrowa i urozmaicona dieta może dostarczać zbyt mało żelaza. Szczególnie na niedobory żelaza narażone są dzieci, dziewczęta (odchudzające się) i kobiety z powodu utraty krwi w cyklach miesiączkowych, kobiety w ciąży, kobiety po menopauzie, sportowcy uprawiający sporty wytrzymałościowe, a zwłaszcza osoby starsze, uprawiające takie sporty. Ponieważ żelazo jest niezbędne do rozwoju i funkcjonowania mózgu, w wypadku jego braku w okresie płodowym i niemowlęcym następuje niedorozwój umysłowy i niedorozwój fizyczny z zaburzeniem koordynacji wzroku i rąk. Stosuje się wtedy dodatkowe podawanie preparatów żelaza, zresztą nie zawsze dobrze przyswajanych.
Zbyt duże dawki tych preparatów mogą wywoływać zaburzenia trawienne, biegunkę lub nudności
Aby zrozumieć to zagadnienie warto sięgnąć do przyczyn większości chorób - TOKSEMII. Co na ten temat ma do powiedzenie prof. Rene Dubos: "Wirusy i bakterie nie są jedyną przyczyną choroby zakaźnej - istnieje "coś jeszcze". To "coś jeszcze" to TOKSEMIA. Jeśli zrozumiemy, jak takie warunki się rozwijają, będziemy w stanie pojąć, jakie są prawdziwe sposoby zapobiegania chorobom."
M.O. Garten w "Tomorrow's Heakth" stwierdził: "Przeciętna zdrowa osoba z nieskażonym krwioobiegiem nie musi martwić się, że zostanie zarażona jakąś choroba zakaźną. (...) Jednakże zasada ta nie dotyczy osób z mała witalnością i wysokim sropniem zanieczyszczenia organizmu resztkami metabolizmu (...). Zarazki takiej osoby, pobudzone do działania przez obumarłe elementy, na których sie rozwijają, kiedy przenikają do błon śluzowych lub tkanek drugiej - równie osłabionej osoby, zaczynają natychmiast działać w ten sposób, jak u pierwszej."
Zadaniem Ian Sinclair - autora książki "SZCZEPIENIA - niebezpieczne, ukrywane fakty": "(...) Teoria toksemii zatem wyjaśnia, dlaczego szczepienie nie jest ani "skuteczne", ani "bezpieczne". Szczepienie nie jest skuteczne, ponieważ ponieważ nie jest w stanie usunąć rzeczywistych przyczyn choroby zakaźnej. Teoria szczepień oparta jest jedynie na twierdzeniu, że zarazki wywołują choroby. Teoria ta jednak nie uwzględnia faktu, że to właśnie toksyczne warunki w organizmie, sa właściwa przyczyną choroby. Warto w tym miejscu zapytać: jak szczepionka może chronić przed chorobą, podczas gdy nie "robi nic", aby usunąć przyczynę tej choroby? (...)" - twierdzi I. Sinclair. Bernard Jensen w swojej książce "poza magiczna kulą" stwierdza: "Infekcja jest bardziej rezultatem złej kondycji organizmu niż obecnością drobnoustrojów".
W USA w 1960 r. dwóch wirusologów odkryło w obu stosowanych szczepionkach przeciwko polio wirusa SV40, który powodował raka u zwierząt, jak również zmieniał ludzkie komórki. Miliony dzieci otrzymały te szczepionki. (Medical Journal of Australia, 17/3/1973 s. 555)
"Szczepienie - przyjaciel czy wróg?" - artykuł Health Science 07/08, 1983 r. - prof. L.C. Vincent, gdzie m.in. oznajmił: "(...) Wszelkie szczepienia powodują efekt wprowadzania trzech wartości krwi w strefę charakterystyczna dla raka i białaczki. (...) Szczepionki wytwarzają skłonność do zachorowań na raka i białaczkę."
Prof. Leon Grigorski z ateńskiego Wydziału Medycyny oświadczył: "Sami wywołujemy choroby i sami zmierzamy w kierunku masowych zachorowań na raka oraz uszkodzeń mózgu poprzez używanie szczepionek"
Dr Carlton Frederick, znany amerykański dietetyk: "W przypadku dzieci ryzyko szczepień jest o wiele większe niż ewentualne korzyści z niego płynące."
Dr Block: "W końcu zamieniliśmy coś, co zwykle jest relatywnie drobną chorobą, na istotnie poważną chorobę. Zamiast samemu wziąć odpowiedzialność za nasz system odpornościowy, próbujemy rozwiązać każdy problem, wstrzykując szczepionkę. Drażnimy przez to nasze ciało, czyniąc z siebie coraz bardziej chory i zagrożony gatunek. W ten sposób stajemy się chodzącymi "bombami zegarowymi".
Ida Honorof w swej książce "Przemilczane zagrożenia" pisze: "Szkody poniesione przez dzieci szczepione przeciw polio są doskonale udokumentowane... śmierć i paraliż z powodu obydwu szczepionek Salka i Sabina."
Dr F. Klenner, Polio Researcher, USA: "Wiele jest głosów twierdzących, że szczepionki Salka I Sabina przeciwko polio, produkowane z małpich nerek, są bezpośrednio odpowiedzialne za główny wzrost białaczki w USA."
Dr R. Mendelsohn, pediatra i autor książki (Jak wychować zdrowe dziecko na przekór twojemu doktorowi): "Największym zagrożeniem dziecięcych chorób zakaźnych są kłamstwa, że niebezpieczne i nieefektywne masowe szczepienia mogą zabezpieczyć przed tymi chorobami."
Dr W.C. Douglas (Cutting Edge, May 1990): "Trzeba podkreślić, że bardzo realną możliwością jest to, iż szczepionki są zanieczyszczone zwierzęcymi wirusami mogącymi spowodować poważne choroby w późniejszym życiu (stwardnienie rozsiane, rak, białaczka itd). Musimy zdawać sobie z tego sprawę niezależnie od tego czy szczepienia działają czy nie."
Dr Jonas Salk, odkrywca pierwszej szczepionki przeciwko polio (Science 4/4/77 Abstracts): "Szczepionki zawierające żywe wirusy, na przykład przeciwko grypie lub polio, mogą w każdym przypadku powodować choroby przeciwko którym były podane." Dr R. Mendelsohn: "Według mojego przekonania, które podzielają inni zawodowcy, jest w USA blisko 10.000 przypadków rocznie syndromu nagłej śmierci (SIDS), które są powiązane z którymś ze szczepień rutynowo podawanym dzieciom."
Prof Chas Rauta, Universytet Perguia, Italy , (New York Medical Journal, lipiec, 1899): "Szczepienia są potwornym, nieślubnym dzieckiem błędu i ignorancji, które nigdy nie powinny mieć miejsca w higienie czy medycynie. Nie wierzcie w szczepienia - ogólnoświatową iluzję, tę nienaukową praktykę, zabobon z konsekwencjami mierzonymi łzami i cierpieniem bez końca..." Prof. Walgen, Szwecja: "Większość szczepień BCG zastosowana w takich krajach jak Szwecja, nigdy nie chroniła przeciwko chorobie w okresie dzieciństwa. Jednym słowem szczepienia te były zbyteczne." Prof. Thomas McKeown: "W USA do tej pory nigdy nie szczepiono przeciwko gruźlicy, a mimo to spadek zachorowań na tę chorobę jest dokładnie taki sam jak w Anglii czy innych krajach europejskich, w których masowo szczepionkę tę stosowano."
W USA koszt jednej szczepionki DPT wzrósł z 11 centów w 1982 r. do 11,40 $ w 1987 r. Wytwórnie szczepionek musiały dołożyć 8$ do każdej szczepionki, żeby pokryć koszty odszkodowań, jakie musieli płacić rodzicom dzieci, które doznały uszkodzeń mózgu lub zmarły po tych szczepieniach. (The Vine, Issue 7, Styczen 1994, Nambour, Qld)
"Największym osiągnięciem medycyny XX wieku było wprowadzenie do leczenia zakażeń sulfonamidów i penicyliny, a następnie różnych form antybiotyków. Niestety...."
Posty
