GUARANA - indiański dar od Boga

Guarana występuje w całym dorzeczu Amazonki i Pary (Brazylia). 

Od niepamiętnych czasów guarana była znana ludom tubylczym tych rejonów, które zażywały ją w różnych postaciach dla podniesienia sprawności fizycznej i psychicznej w stanach wzmożonego wysiłku. Guaranę odkrył w XVIII w. niemiecki botanik Paullini, nazwa botaniczna guarany pochodzi
właśnie od jego nazwiska: Paullinia Cupana.

Indianie, zamieszkujący amazońskie lasy deszczowe, od tysięcy lat czerpią korzyści zdrowotne z guarany, nazywanej przez nich "darem od Boga", czy też "eliksirem młodości". Nazwa potoczna "Guarana" pochodzi od plemienia Guarani żyjącego w Brazylii. Dzięki swoim orzeźwiającym właściwościom przez wieki wykorzystywana była przez Indian z dorzecza Amazonki.

Guarana (Paulinia cupana) to roślina pnąca, dająca czerwone jagody, z których pochodzi jej terapeutyczna moc. Tradycyjnie, guarana była zabierana przez Indian w każdą dalszą podróż. Spożywana jako napar, dodawała energii i witalności, co było nieodzowne również w trakcie
długich i męczących polowań. Znane są również doniesienia o wykorzystywaniu w dorzeczu Amazonki guarany jako środka płatniczego używanego w handlu.

Guarana wykazuje szerokie spektrum dobroczynnego działania na organizm, m. in. zwiększa wytrzymałość, uodparnia na stres fizyczny i psychiczny. Poprzez stymulowanie pracy mózgu, poprawia koncentrację. Jest pomocna przy bólach głowy, zwłaszcza migrenach. 

Niektórzy twierdzą, że posiada również właściwości afrodyzjaka