Rola glutaminy w terapii onkologicznej

Diagnoza - RAK. 

Nie ma prawie człowieka, który nie zetknął by się z kimś chorym na raka. Choroba nowotworowa jest w każdym wypadku bardzo silnym stresem zarówno dla pacjenta, jak i jego rodziny.
Leczenie pacjentów według standardów medycyny akademickiej to przede wszystkim chirurgia, chemioterapia oraz radioterapia. Lekarze jednak bardzo niechętnie sięgają po substancje, które mogłyby wspomóc tę formę terapii, nie mówiąc już o zastosowaniu terapii metodami
alternatywnymi, nawet w przypadku tych pacjentów, u których chemio- i radioterapia nie dają żadnych szans na wyleczenie a leczenie chirurgiczne jest niemożliwe.

Chciałabym skupić się na jednym związku chemicznym i przedstawić podsumowanie wyników badań w zakresie zastosowania w terapii nowotworów tego dość prostego związku, powszechnie stosowanego przez kulturystów, a mianowicie - GLUTAMINY.

Glutamina jest jednym z 20 aminokwasów powszechnie występującym we wszystkich białkach. Organizm człowieka może go sobie zsyntetyzować. A jednak jest on niezwykły. Jego niezwykłość związana jest z kilkoma aspektami. Oto one:

1. Pierwszy etap spalania niemal wszystkich aminokwasów to zamiana ich w mięśniach na glutaminę oraz w mniejszym stopniu na alaninę. W tej postaci są one wytransportowywane z mięśni, a następnie zużywane przez inne tkanki jako paliwo . Z tego powodu glutamina pomaga zaoszczędzić wszystkie pozostałe aminokwasy.

2. Glutamina jest bardzo szybkim, priorytetowym paliwem dla nabłonka jelitowego i układu odpornościowego, bardzo ważnych układów, które w walce z nowotworem muszą działać sprawnie. Glutamina szybko wchodzi w szlak metaboliczny spalania, gdyż bardzo łatwo zamienia się w kwas
glutaminowy, który następnie łatwo zamienia się w kwas alfa-ketoglutarowy - jeden z aminokwasów cyklu Krebsa w mitochondriach.

3. Synteza glutaminy może zajść w każdej komórce. Jednak w warunkach niedoboru energii w komórce jej synteza spada. Jest to związane z tym, ze zamiana kwasu glutaminowego w glutaminę wymaga dostarczenia porcji energii.

4. Glutamina jest generalnie kiepskim paliwem dla komórek nowotworowych. Wynika to z faktu, że wchodzi ona do cyklu Krebsa przed kompleksem dehydrogenazy bursztynianowej. - enzymu występującego jedynie w mitochondriach, a nie występującego, jak większość pozostałych enzymów cyklu Krebsa, również w cytoplazmie komórki. Wiadomym jest, że komórki większości nowotworów w większym stopniu wytwarzają energię z cukru w glikolizie beztlenowej, a w mniejszym stopniu ze spalania tłuszczu w mitochondriach. Jej podawanie przynosi więc więcej korzyści organizmowi, który potrafi lepiej korzystać z produkcji energii w mitochondriach, niż nowotworowi, który ma tę
zdolność upośledzoną.Średnio patrząc, im bardziej złośliwy jest nowotwór, tym w mniejszym stopniu potrafi on wytwarzać energię w mitochondriach i tym większy może być potencjalnie zysk z zastosowania glutaminy.

5. Glutamina jest niezbędnym składnikiem dla syntezy głównego wewnątrzkomórkowego antyoksydanta i detoksykanta - glutationu. Bez glutaminy stężenie glutationu szybko spada i komórka łatwo podlega degeneracji, szczególnie w warunkach stosowania chemio- i radioterapii.

Chciałabym się jednak skupić na właściwościach glutaminy, jako czynnika zmniejszającego uboczne
działania chemio- i radioterapii oraz nasilającego ich działanie terapeutyczne.

Dla zdrowych osób glutamina jest aminokwasem neutralnym i mało istotnym. Jest też aminokwasem najbardziej obficie występującym, obejmującym 60% puli wolnych aminokwasów we krwi. Ponieważ glutamina zawiera 2 grupy aminowe może być także aminokwasem najbardziej
uniwersalnym . Jako priorytetowe paliwo dla szybko dzielących się komórek : enterocytów, kolonocytów, limfocytów i fibroblastów, jest pod tym względem bardziej efektywna niż glukoza. Dostarcza ona też substratów do syntezy puryn i pirymidyn potrzebnych do syntezy DNA i RNA. W nerkach glutamina jest włączona do równowagi kwasowo zasadowej poprzez produkcję amoniaku .

W okresach zwiększonego stresu metabolicznego glutamina jest uwalniana z mięśni szkieletowych a stężenie wewnątrz komórkowej glutaminy spada o ponad 50% . Roth i inni odkrył, że u pacjentów
z sepsą otrzewnową przeżycie było zależne od wewnątrzkomórkowego stężenia glutaminy. Chociaż organizm może syntetyzować glutaminę jest ona obecnie traktowana w okresach katabolizmu jako aminokwas deficytowy.

Szybkość syntezy glutaminy nie może być utrzymana na wysokim poziomie w okresie stresu. Furst i in. sugerują, że w okresie stresu może być konieczne uzupełniania glutaminy w dawce 15-35g, aby ochronić glutaminę mięśniową, utrzymać integralność jelit, dostarczyć paliwo dla komórek o szybkim metabolizmie i poprawić ogólną równowagę azotową.