Już sto milionów pacjentów w całej Europie wybrało homeopatię jako część swojego stylu życia i formy dbania o zdrowie.
Nadszedł moment, aby instytucje europejskie doceniły wagę i efektywność leków homeopatycznych dla Europejczyków. Homeopatia powinna zostać stanowczo włączona w struktury zdrowotne UE. Odgrywa ona istotną rolę w profilaktyce zdrowotnej oraz leczeniu niektórych chorób. Homeopatia, jako gałąź medycyny, powinna zostać uwzględniona w europejskim programie zdrowotnym.
75 procent Europejczyków zna i rozumie termin homeopatia, a 29 procent z nich stosuje leki homeopatyczne. W Europie jest 54 000 lekarzy specjalizujących się w homeopatii, a 25-40 procent lekarzy praktyków przepisuje leki homeopatyczne.
„Homeopatia ogromnie mi pomogła i pomaga nadal. Uważam, że każdy pacjent powinien mieć dostęp do leczenia, które otrzymałam. Pacjenci powinni mieć wybór, a lekarzom należy zapewniać szkolenia w zakresie homeopatii. Lekarze powinni być świadomi, co homeopatia daje pacjentom, jak również powinni wiedzieć, kiedy i jak ją stosować.” - powiedziała Helen Llewelyn, pacjentka z Wielkiej Brytanii, która stosuje homeopatię.
Tym, czym obecnie dla mody są wąskie spodnie, tym dla naszych talerzy powinien być błonnik: to największy hit sezonu.
Choć od lat wiadomo, że jest bardzo zdrowy, my odkrywamy go na nowo. I nie bez powodu.
Błonnik to dietetyczny paradoks: nie zawiera żadnych wartości odżywczych, a jest niezbędnym elementem diety. Występuje w dwóch różnych postaciach. Jedna z nich jest rozpuszczalna, a druga nie jest rozpuszczalna w wodzie. I obie te postacie są korzystne dla zdrowia, choć każda inaczej.
Postać nierozpuszczalna to włókna roślinne, które nie są ani trawione, ani wchłaniane w naszym przewodzie pokarmowym i czyszczą jelita, jak szczoteczka z nie strawionych resztek pokarmowych. Błonnik nierozpuszczalny działa, jak detoks uwalniając organizm z nie strawionych resztek pokarmowych, które zawierają toksyny. Zapobiega także zaparciom i hemoroidom, a także zmniejsza ryzyko nowotworów jelita i odbytu.
Drugi rodzaj błonnika, ten rozpuszczalny w wodzie, chłonie ją i tworzy w przewodzie pokarmowym rozdaj żelowej galaretki, która wypełnia jelita. Daje to poczucie sytości. Dzięki temu mniej jesz i chudniesz. Błonnik rozpuszczalny chroni także twoje serce i zapobiega cukrzycy, gdyż spowalnia wchłanianie cholesterolu i cukru z przewodu pokarmowego. Gdzie szukać błonnika?
Nasz organizm do sprawnego funkcjonowania potrzebuje około 35-50 g błonnika dziennie. Ta idealna porcja znajduje się w owocach, warzywach, mące z pełnego przemiału, otrębach czy kaszach, które trzeba jeść każdego dnia. Niestety, w naszej diecie nadal królują makarony, mięso, sery, jogurty, twarożki i jaja, które są całkowicie pozbawione błonnika. Niewiele zawierają go też węglowodany w postaci białego pieczywa, ciast czy słodyczy. Jeśli więc codziennie jadasz głównie te produkty, koniecznie powinieneś wzbogacić swoją dietę o błonnik, czyli np. zjeść jabłko, muesli z suszonymi owocami, garść orzechów. Powineś też koniecznie zamienić biały ryż na brązowy, porcję makaronu na kilka garści kaszy, a rogalik na grahamkę lub kromkę pełnoziarnistego pieczywa. Dużo błonnika nierozpuszczalnego zawierają warzywa. np. marchew, seler, fasola szparagowa, kalarepa oraz brukselka. Najwięcej błonnika rozpuszczalnego jest w jabłkach, suszonych śliwkach, morelach, zawierają go także grejpfruty, pomarańcze, marchew, ziemniaki, brązowy ryż, płatki i otręby owsiane, razowe pieczywo.
W naszej codziennej diecie powinna znaleźć się więc surówka do obiadu, dwa średniej wielkości jabłka i dwie bułki grahamki lub inne pieczywo z mąki z grubego przemiału – i to jako powszednia porcja błonnika wystarczy. Co za dużo, to niezdrowo
Okazuje się jednak, że nadmiar nawet tak przyjaznej naszym organizmom substancji, jaką jest błonnik, może okazać się szkodliwy. Nadmiar włókna pokarmowego może zaburzyć wchłanianie wapnia, żelaza, witamin i innych substancji odżywczych, więc zachowaj zdrowy rozsądek w jedzeniu zawierających błonnik pokarmów. Ponadto nieprzyzwyczajony do dużej ilości błonnika przewód pokarmowy może na gwałtowne zwiększenie dawki zareagować wzdęciami, bólem brzucha, czasem także biegunką. Dlatego wprowadzaj bogate w błonnik elementy stopniowo. Błonnik z fiolki
Zdaniem dietetyków warto jest suplementować błonnik, szczególnie jest to wskazane podczas stosowania diety odchudzającej. Zwłaszcza, że podczas odchudzania często cierpimy na niedobór błonnika, a to oznacza zaburzenia wypróżnień i wzrost poziomu cholesterolu. Niestety, by dostarczyć organizmowi tyle pektyn, ile mu potrzeba np. w postaci pektyny jabłkowej trzeba zjeść tych jabłek sporo - a to są przecież kalorie.
Dlatego warto kupić preparat, zawierający, pozyskiwaną z korzenia cykorii inulinę czy pozyskiwaną z cytrusów tzw. pektynę cytrusową, jak również pochodzącą z jabłek pektynę jabłkową.
Co roku ponad dwa tysiące nowych związków chemicznych jest wypuszczane na rynek, a oddziaływanie wielu z nich na organizm człowieka nie zostało jeszcze w pełni przebadane. Również wzrost zanieczyszczenia środowiska wpływa destrukcyjnie na ludzki organizm. Często nie rozumiemy, dlaczego tak szybko się męczymy albo zapadamy na kolejne infekcje. Każdego dnia jesteśmy narażeni na kontakt z czynnikami przenikającymi do atmosfery, wody czy gleby, które są niebezpieczne dla naszego zdrowia. Coraz większe znaczenie ma więc oczyszczanie organizmu z nadmiaru toksyn.
Zazwyczaj nie zastanawiamy się nad tym, jak nasz organizm radzi sobie z usuwaniem metabolitów oraz toksyn, które dostały się do niego z pokarmem czy powietrzem. Natura wyposażyła nas w mechanizmy, dzięki którym nasz ustrój może się sam oczyścić z bakterii, wirusów czy grzybów. Kichanie, kaszel, katar czy nawet biegunka to właśnie procesy, które mają na celu usunięcie niebezpiecznych metabolitów i toksyn.
Jednak liczba i różnorodność toksyn występujących w środowisku, które dostają się do ustroju ludzkiego przekracza już możliwości fizjologicznej detoksykacji. Kiedy organizm nie jest w stanie sam poradzić sobie z regularnym wydalaniem toksycznych substancji, gromadzą się one w różnych tkankach – głownie tkance łącznej czy tłuszczowej, lub częściach ciała – na przykład stawach. Czym są homotoksyny?
Homotoksyną jest każdy czynnik fizyczny, chemiczny, mikrobiologiczny, itp., który zmienia bądź uszkadza system biologiczny. Nauka rozróżnia dwa rodzaje homotoksyn: egzogenne i endogenne.
Homotoksyny egzogenne dostają się do organizmu ze środowiska zewnętrznego, przez układ trawienny, oddechowy czy skórę. Mogą to być substancje chemiczne – takie jak metale ciężkie, czynniki fizyczne – czyli np. promieniowanie radioaktywne, jak również czynniki biologiczne – pasożyty, bakterie, wirusy grzyby, a także psychiczne - m.in. stres.
Homotoksyny endogenne powstają w wyniku metabolizmu. Wymienia się tu substancje takie jak m.in. bilirubina, kreatynina i kwas mlekowy. Zaliczamy do nich również związki powstałe w wyniku nadprodukcji lub niedoboru pewnych substancji, takich jak neuroprzekaźniki czy hormony. Dlaczego organizm zaczyna chorować?
Trucizny, które nie zostały wydalone z organizmu w wyniku naturalnych procesów, zaburzają jego funkcje regulacyjne, co może objawiać się przerostem migdałków, powiększeniem węzłów chłonnych lub tworzeniem się polipów. Objawem zaburzenia funkcji regulacyjnych organizmu są również zaburzenia trawienne, bezsenność lub huśtawki nastroju, ale również problemy ze skórą, celulit, otyłość. Dalszą konsekwencją zanieczyszczenia organizmu są choroby chroniczne. Mogą to być alergie, stany zapalne, zwyrodnienia, a nawet nowotwory. W ten sposób nasz organizm wysyłam nam sygnał, iż naturalny system oczyszczania nie jest wydolny.
Choroba to zatem efekt przeciążenia organizmu homotoksynami. Jeśli nie zostaną one wydalone, gromadzą się w organizmie, choroba przedłuża się. Powrót do zdrowia to przywrócenie zaburzonego przez toksyny stanu równowagi. Homotoksykologia a oczyszczanie organizmu
Naturalne procesy oczyszczania naszego organizmu wspiera homotoksykologia, czyli nauka, która stanowi rozwinięcie homeopatii i traktuje wszystkie choroby jako ściśle ukierunkowane procesy obronne przeciwko homotoksynom (substancjom toksycznym dla organizmu człowieka), które powstają w ustroju, bądź dostają się do niego z zewnątrz. Według homotoksykologii choroby są konsekwencją działań obronnych ustroju skierowanych na eliminację homotoksyn.
W homotoksykologii stosowane są złożone leki homeopatyczne (leki złożone z kilku substancji), zwane antyhomotoksycznymi.
Co można dla siebie zrobić, aby pomóc organizmowi powrócić do stanu równowagi? Po pierwsze należy zmienić styl życia, czyli spędzać więcej czasu na świeżym powietrzu, trochę więcej się ruszać i zadbać o optymalną dietę: jeść mniej tłuszczów, więcej warzyw; przygotowywać mniejsze porcje posiłków. Trzeba także zadbać o to, by nasza dieta była bogata w naturalne przeciwutleniacze, takie jak witaminy C i E oraz beta-karoten. Warto także przeprowadzić terapię oczyszczającą. Terapia oczyszczająca
Terapia oczyszczająca, zgodna z zasadami homotoksykologii, pobudza organizm niskimi stężeniami nowoczesnych, złożonych leków homeopatycznych podawanymi w wielokrotnych dawkach w ciągu całego dnia. Pozwala to wspierać naturalne okresy maksymalnej aktywności poszczególnych narządów, kiedy mogą być najefektywniej aktywowane oraz zaangażować w proces eliminacji toksyn wszystkie najważniejsze organy detoksykacyjne. Tym samym przygotowuje nasze ciało stopniowo na uwalnianie toksyn nie tylko z "powierzchniowych" stref organizmu, ale zapewnia oczyszczenie także tym najmniejszym, a jakże ważnym przestrzeniom - wokół i wewnątrzkomórkowym.
Kompleksowe oczyszczanie organizmu z pomocą złożonych leków homeopatycznych zostało tak pomyślane, aby usprawnić pracę konkretnych narządów detoksykacyjnych i ułatwić eliminację toksyn.
Nowoczesna homeopatyczna terapia oczyszczająca eliminuje toksyny z organizmu, odtruwa tkankę łączną, stymuluje wątrobę, nerki, jelita i układ limfatyczny do wydalania szkodliwych substancji oraz poprawia funkcjonowanie układu immunologicznego i przewodu pokarmowego.
Warunkiem skuteczności kuracji oczyszczającej za pomocą nowoczesnych, złożonych leków homeopatycznych jest zwiększenie dziennej dawki wypijanych płynów do dwóch i pół - trzech litrów. Najlepsza jest naturalna woda niegazowana.
Terapia oczyszczająca nie tylko eliminuje toksyny z organizmu, ale także poprawia funkcjonowanie układu immunologicznego i przewodu pokarmowego.
To spostrzeżenie doktora Petera Fishera, dyrektora Królewskiego Szpitala Homeopatycznego w Londynie - osobistego lekarza królowej Elżbiety II.
Kiedy leki homeopatyczne są skuteczne?
Według tego specjalisty, leki homeopatyczne znajdują zastosowanie w niektórych schorzeniach, tam gdzie mogą być szczególnie skuteczne. "Z badań klinicznych wynika, że daje ona efekty m.in. w leczeniu biegunki u dzieci, grypy, zapalenia kości i stawów, alergii oraz infekcji górnych dróg oddechowych" - wymieniał dr Fisher, ale podkreślił, że nie są one skuteczne m.in. w leczeniu nowotworów, choć mogą one łagodzić skutki uboczne innych metod ich terapii. Na razie brak rozstrzygających danych na temat skuteczności leków homeopatycznych w wielu innych chorobach. Szczególnie leków prostych wywodzących się z homeopatii klasycznej.
Wiadomo natomiast, że zastosowanie nowoczesnych leków homeopatycznych złożonych, tzw. homotoksycznych, w ostrych i nawracających infekcjach górnych dróg oddechowych u dzieci pozwala ograniczyć albo całkowicie wyeliminować antybiotyki, a w alergiach skórnych - zmniejszyć zużycie lub wyeliminować kortykosteroidy – powiedział dr Fisher.
Dr Fisher mówiąc o lekach homeopatycznych prostych i odnosząc się do homeopatii klasycznej, przypomina, że główną teorią stosowaną na wytłumaczenie skuteczności ich jest hipoteza tzw. pamięci wody. Zgodnie z nią, woda może przechowywać informacje o substancjach, z którymi wcześniej miała kontakt, a następnie przekazywać je układom biologicznym. Dr Fisher przedstawił prace wskazujące, że pewne fizykochemiczne własności bardzo silnie rozcieńczonych roztworów są takie jak własności roztworów bardziej stężonych.
Leki homeopatyczne budują most pomiędzy medycyną naturalną a farmakoterapią chemiczną
Dr Fisher zaznacza, że homeopaci nie powinni odstawiać nagle innych leków, takich jak sterydy, a jedynie zmniejszać ich dawkę w sytuacjach, w których leki homeopatyczne zaczynają skutkować. Gwałtowna rezygnacja z leczenia farmakochemicznego może być niebezpieczna dla życia pacjenta, np. w przypadku astmy.
Dr Fisher przyznał też, że jest przeciwny krytykowaniu szczepień przez niektórych lekarzy, którzy stosują leki homeopatyczne. "Szczepienia ratują życie milionom dzieci i ludzi na świecie" - podkreślił. Homeopatia = nowoczesność
Homeopatia jest stosunkowo młodą metodą leczenia, która rozwija się od 1790 roku zgodnie z zasadą wprowadzoną przez Samuela Hahnemanna "similia similibus curantur", co znaczy „podobne leczy się podobnym”. Leki homeopatyczne pobudzają organizm pacjenta do samoregulacji. Nie wyręczają organizmu w jego naturalnych funkcjach, ale dają mu ukierunkowany impuls, wzmacniający jego siły obronne i ułatwiający powrót do utraconej równowagi. Po przeszło dwustu latach od odkrycia jej zasad homeopatia klasyczna wzbogaciła się o nowe szkoły terapii homeopatycznej - homeopatię kliniczną, homotoksykologię, izopatię.
W homeopatii klasycznej leki dobierane są ściśle według zasady podobieństwa sformułowanej przez Hahnemanna. Dobierając lek, lekarz bierze pod uwagę nie tylko fizyczne symptomy choroby, ale także stan emocjonalny i osobowość danego pacjenta. Właśnie dlatego lek pojedynczy (stworzony na bazie jednej substancji leczniczej w danym rozcieńczeniu), który pomógł jednej osobie, może nie sprawdzić się u innego chorego. Podobnie jak w farmakoterapii chemicznej, nie wszystkie leki działają tak samo u różnych pacjentów z tymi samymi objawami.
W homeopatii klinicznej lek dobierany jest na podstawie objawów klinicznych choroby. Zazwyczaj stosowana w przypadku chorób ostrych. W homeopatii klinicznej indywidualny typ pacjenta odgrywa marginalną rolę przy doborze leku.
Rozwinięcie homeopatii i jej najnowocześniejszą gałąź stanowi HOMOTOKSYKOLOGIA. Zasady homotoksykologii opracował Hans-Henrich Reckeweg. Zgodnie z nimi wszystkie procesy chorobowe są następstwem walki organizmu z toksynami, który ma na celu ich wydalenie. Według homotoksykologii, choroby to biologiczne i celowe procesy, których celem jest odtrucie organizmu. Choroba to zatem efekt przeciążenia organizmu homotoksynami. Jeśli nie zostaną one wydalone, gromadzą się w organizmie, choroba przedłuża się. Powrót do zdrowia to przywrócenie zaburzonego przez toksyny stanu równowagi. Nowoczesna homeopatia, czyli homotoksykologia
Homotoksyny to szkodliwe substancje, które mogą dostać się do organizmu z zewnątrz lub powstawać w organizmie jako efekt uboczny naturalnych procesów fizjologicznych. Podkreśla się, że wraz ze wzrastająca liczbą sztucznych związków chemicznych w naszym środowisku rośnie rola homotoksyn w procesach chorobotwórczych. Wszystkie substancje toksyczne mogą inaczej oddziaływać na poszczególne organizmy.
W przeciwieństwie do homeopatii klasycznej, w której stosuje się pojedyncze leki, w homotoksykologii stosowane są leki antyhomotoksyczne, czyli homeopatyczne preparaty złożone. Oznacza to, że w składzie takiego leku jest kilka substancji, które nie tylko występują w silniejszych stężeniach niż w klasycznych lekach homeopatycznych, ale również uzupełniają się i wzmacniają, co poszerza spektrum ich działania.
Leki antyhomotoksyczne wspierają układ immunologiczny i stymulują go do eliminacji toksyn z organizmu, a także są szczególnie istotne w procesie oczyszczania organizmu. Warunki prawne stosowania leków homeopatycznych
Polskie Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że leki homeopatyczne, jako oficjalnie zarejestrowane i dopuszczone do sprzedaży na terenie Polski, powinny być traktowane na tych samych zasadach, co inne leki. Stosowane leków homeopatycznych jest zatem w Polsce dozwolone i nie narusza kodeksu etyki lekarskiej.
Homeopatia jest integralną częścią medycyny, uznaną przez Unię Europejską oraz Światową Organizację Zdrowia (WHO), praktykowaną przez lekarzy na całym świecie. Leki homeopatyczne często są pierwszym wyborem w profilaktyce i leczeniu powszechnych schorzeń. Leki homeopatyczne są stosowane od ponad 200 lat przez praktyków na całym świecie. W tym czasie żaden z nich nie został wycofany ze względu na działania niepożądane. Z uwagi na brak powikłań, leczenie homeopatyczne nie generuje dodatkowych kosztów związanych ze skutkami ubocznymi ani dla publicznej służby zdrowia, ani dla pacjentów.
Skuteczność leków homeopatycznych została potwierdzona w licznych badaniach, przeprowadzonych m.in. na zlecenie Parlamentu Europejskiego – Report to the European Commission oraz w badaniu zrealizowanym dla National Institute of Health - USA . Wyniki badań nad efektywnością homeopatii zostały opublikowane w najbardziej prestiżowych czasopismach medycznych takich jak m.in.: „The Lancet”, „British Medical Journal”.
W Polsce ponad 6000 lekarzy ukończyło kursy z zakresu stosowania leków homeopatycznych. Na podstawie badania przeprowadzonego przez TNS OBOP wiadomo, że homeopatia jest stosowana przez około 30 procent Polaków.
Badania ujawniły również, że lekarze stosujący leki homeopatyczne w swojej praktyce cieszą się wysokim zaufaniem społecznym, choć takiej specjalizacji nie ma jeszcze na polskich uczelniach medycznych.
Zdaniem "Journal of the American Medical Association" (JAMA) wysokie dawki kwasów tłuszczowych omega-3 mogą zapobiegać zaburzeniom rozwoju wcześniaków.
Prowadzone przez ponad sześć lat badania, które prowadzili dr Maria Makrides z Women's and Children's Health Research Institute oraz prof. Bob Gibson z University of Adelaide, wykazały, że w mózgu dzieci urodzonych przed 33 tygodniem ciąży obniżony jest poziom ważnego lipidu, kwasu tłuszczowego omega-3 zwanego kwasem dokozaheksaenowym (DHA). Niskie stężenie DHA u wcześniaków może ujemnie wpływać na ich rozwój umysłowy.
By przeciwdziałać takim zaburzeniom rozwoju umysłowego wcześniaków, karmiącym je matkom podawano zwiększone dawki DHA (1000 mg dziennie) w postaci kapsułek z tłuszczem tuńczyka lub stosowano zastępczą mieszankę z odpowiednią zawartością DHA.
Wśród 657 wcześniaków, które uczestniczyły w badaniach prowadzonych przez pięć australijskich szpitali, częstość zaburzeń rozwoju spadła o połowę, gdy ich pokarm zawierał DHA. Zaobserwowano także poprawę rozwoju dzieci z niską wagą urodzeniową (poniżej 1250 gramów ).
Podawanie kwasów tłuszczowych szczególnie służyło dziewczynkom, podczas gdy chłopcom dieta bogata w DHA nie pomagała w tak dużym stopniu, być może dlatego, że szybciej spalają oni tłuszcze.
Pomysł na gumę z insuliną, która ułatwiłaby życie osobom chorym na cukrzycę opisano na stronach serwisu internetowego "New Scientist".
Podawanie chorym leków w postaci gumy do żucia byłoby szczególnie ważne dla pacjentów z cukrzycą typu I, którzy od początku choroby muszą wstrzykiwać sobie insulinę - hormon regulujący metabolizm. Dzieje się tak ponieważ, komórki beta trzustki produkujące insulinę zostają u nich zniszczone przez układ odpornościowy. Naukowcy już od dawna poszukują prostszego od zastrzyków sposobu na dostarczanie insuliny do krwi.
Najwygodniejszym dla pacjentów rozwiązaniem byłaby doustna pigułka zawierająca insulinę. Jednak wieloletnie badania wskazują, że insulina zbyt łatwo rozkłada się w układzie pokarmowym, a te jej cząsteczki, którym uda się przetrwać, nie są dobrze wchłaniane w jelitach do krwiobiegu.
Chemik Robert Doyle z Syracuse University w stanie Nowy Jork zaoferował zupełnie inne rozwiązanie tego problemu. Ludzki organizm ma sposób na to, by chronić i wchłaniać niektóre cenne związki, które normalnie mogłyby ulec uszkodzeniu w warunkach panujących w żołądku czy jelitach. Jednym z nich jest witamina B12, która już w jamie ustnej łączy się z obecnym w ślinie białkiem haptokoryną, które zapewnia jej ochronę przed sokami trawiennymi w żołądku. Gdy kompleks witaminy B12 z haptokoryną dotrze do jelit, rozpoczyna się proces wchłaniania witaminy do krwi.
Doyle zasugerował, że łączenie insuliny z cząsteczkami witaminy B12 pomogłoby jej skorzystać z tego mechanizmu, który zapewnia ochronę i ułatwia absorpcję w jelitach. Wstępne testy takiego rozwiązania, prowadzone na szczurach, dały dobre wyniki.Gryzonie otrzymały lek w postaci płynnej, jednak badacze uważają, że w przypadku ludzi lepsza byłaby guma do żucia.
Długotrwałe żucie pobudziłoby wydzielanie dużych ilości śliny, a co za tym idzie - haptokoryny potrzebnej do bezpiecznego transportu insuliny do jelit.
Nadużywanie antybiotyków prowadzi do powstawania coraz większej liczby opornych na nie bakterii.
Z tej przyczyny skuteczność leczenia infekcji spada, a jego koszty oraz śmiertelność pacjentów rosną. Naukowcy z całego świata co najmniej od 10 lat wskazują, że rośnie liczba zakażeń, na które nie mamy skutecznego lekarstwa, a które jeszcze 10-20 lat temu można było leczyć. Jest to związane ze wzrostem oporności bakterii na znane antybiotyki.
"Kiedyś bakterie były oporne na 1-2 antybiotyki. Współczesne bakterie mają oporność na wiele leków, dlatego nazywamy je w skrócie MDR (z j. ang. multi drug resistant). Obecnie jednak coraz częściej zaczynamy stosować nazwę XMDR, czyli super-oporne, super- niebezpieczne" - podkreśliła prof. Hryniewicz.
Badania wskazują, że główną przyczyną tego zjawiska jest nadużywanie lub niewłaściwe używanie antybiotyków. "W krajach, w których stosuje się bardzo dużo tych leków, jest znacznie więcej opornych bakterii, np. pneumokoków czy gronkowców" - alarmują specjaliści. Według nich, jeszcze do niedawna Polska znajdowała się na bardzo wysokim, 5. miejscu w Europie pod względem zużywania antybiotyków. Obecnie spadliśmy na miejsce 9., "ale nie dlatego, że sytuacja w naszym kraju się poprawiła, tylko dlatego, że w innych uległa pogorszeniu". Na pierwszym miejscu tej listy znajduje się obecnie Grecja.
Co gorsza, choć liczba opornych bakterii dynamicznie rośnie, to spada liczba nowych antybiotyków wprowadzanych na rynek. W ciągu ostatnich 20 lat były to tylko dwa nowe leki. Dzieje się tak, gdyż coraz trudniej jest wynaleźć skutecznie działające cząsteczki. Poza tym firmom farmaceutycznym nie opłaca się inwestować w leki, które szybko przestają działać.
"Rozwojowi oporności bakterii na leki towarzyszą spadek skuteczności terapii, jej większe koszty oraz zwiększona śmiertelność chorych. Nie jest to już problem pojedynczych pacjentów, ale problemem zdrowia publicznego, dlatego Europa zdecydowała się na podjęcie masowej akcji, która ma spowolnić rozwój antybiotykooporności" – mówi prof. Hryniewicz.
W tym celu UE zaleca działania na poziomie kilku obszarów. Przede wszystkim, ważne jest monitorowanie szczepów bakterii opornych na leki - na poziomie lokalnym i krajowym.
Chodzi o to, aby pacjenci zachowywali się bardziej odpowiedzialnie i bardziej świadomie i np. nie podejmowali samoleczenia antybiotykami, które zostały im po poprzedniej terapii – zaznacza prof. Hryniewicz. Nie wolno podejmować antybiotykoterapii bez konsultacji z lekarzem; a jeśli już zapisał nam antybiotyk, musimy stosować go zgodnie z zaleceniami - nie zmniejszać dawki, nie skracać i nie wydłużać leczenia.
Pacjenci muszą też mieć świadomość, że antybiotyki działają tylko na infekcje bakteryjne, a nie na wirusowe, takie jak np. grypa. Niestety, w Polsce bardzo wielu chorych oczekuje od lekarzy, żeby na każde schorzenie infekcyjne zapisywali im antybiotyki, w wielu przypadkach niekonieczne.
Na takie badania diagnostyczne we Francji ministerstwo zdrowia przeznaczyło 2,1 mln euro. W Polsce, niestety, takie testy są rzadko stosowane w leczeniu poza szpitalem. "Pod tym względem wleczemy się w ogonie Europy" - powiedziała prof. Hryniewicz. Tymczasem ustalenie czynnika etiologicznego infekcji oraz jego wrażliwości na leki umożliwia optymalne leczenie.
KE zdaje sobie sprawę z konieczności wzmożenia działań na rzecz opracowania nowych antybiotyków. W tym celu wyasygnowała olbrzymie pieniądze na granty europejskie, których celem jest szukanie nowych cząsteczek, skutecznych w zwalczaniu super-opornych bakterii.
"Antybiotyki uważa się za najważniejszy wynalazek medycyny XX w. Niestety, jeśli nic nie zrobimy, te cudowne leki mogą zniknąć z naszego banku leków" - powiedziała prof. Hryniewicz.
Jej zdaniem, walka o racjonalne stosowanie antybiotyków jest walką o lepsze zdrowie społeczeństwa.
Jak wykazały wyniki badań wywar z rumianku hamuje aktywność enzymu, który ma wpływ na rozwój powikłań cukrzycy.
Ten enzym to reduktaza aldozy, która przy zbyt wysokim stężeniu glukozy we krwi przekształca się w sorbitol odkładający się w różnych komórkach, min. w tych, które budują siatkówkę oka. Proces ten powoduje pęcznienie komórek budujących różne narządy, co doprowadza do zaburzeń w ich funkcjonowaniu. Odkrycie to może zostać wykorzystane w produkcji leków nowej generacji.
Dietetycy już od dawna podkreślali, że w zdrowej diecie należy uwzględniać ryby morskie.
Niektóre z badań nad właściwościami kawasów tłuszczowych Omega-3 wykazywały, że zmniejszają one ryzyko zachorowania na chorobę Alzheimera.
National Institut of Aging w U.S.A rozpoczął badania dotyczące wpływu kwasów Omegi-3 na chorych na Alzheimera, stawiając tezę, że mogą one spowalniać rozwój choroby. Badania będą przeprowadzone wśród chorych mieszkających w Stanach Zjednoczonych. Czekamy na ich wyniki!
LEKI HOMEOPATYCZNE W TERAPII ADHD, CZYLI ZESPOŁU NADAKTYWNOŚCI PSYCHO-RUCHOWEJ
W związku z nadużywaniem chemicznych leków farmaceutycznych w przypadkach nadaktywności psycho-ruchowej, NICE, czy Brytyjski Instytut Nadzorujący Jakość Usług Medycznych, zalecił leczenie farmakologiczne jedynie dla osób, których objawy są wyjątkowo ostre i ciężkie do opanowania przez metody psychoterapii oraz terapii behawioralnej. W zaleceniach znalazło się również wyraźne zalecenie, aby nie przepisywać tych leków dzieciom w wieku przedszkolnym.
Badania kliniczne wykazały, że terapia lekami homeopatycznymi może być skuteczna w leczeniu ADHD, szczególnie wśród dzieci nie chodzących jeszcze do szkoły.
Spośród 115 dzieci uczestniczących w badaniu aż 75% dobrze reagowało na leki homeopatyczne, które zmniejszyły objawy na tyle, że nie kwalifikowały się one już do lecenia farmakologicznego. Brytyjskie Towarzystwo Homeopatyczne zaleca leczenie za pomocą leków homeopatycznych jako bezpieczne w przypadkach ADHD, szczególnie dla dzieci w wieku przedszkolnym.
Raport prof. Lorda Darzi’ego "Wysoka Jakość Opieki dla Wszystkich" potwierdza podstawowe zasady praktyki homeopatycznej, która jest częścią NHS (Narodowego Systemu Opieki Zdrowotnej w Wielkiej Brytanii).
Brytyjskie Stowarzyszenie Homeopatyczne entuzjastycznie przyjęło raport lorda Darzi’ego, który był wynikiem ogólnokrajowego przeglądu jakości opieki zdrowotnej w Wielkiej Brytanii. Efektywność brytyjskiego systemu opieki zdrowotnej mierzona jest na podstawie oceny jakości zapewnianej opieki i oceny efektów leczenia pacjentów.
Te same wskaźniki są stosowane przy ocenie kuracji lekami homeopatycznymi. Największe jak do tej pory badania efektów takiej terapii, wykazały, że 70% z 6500 pacjentów doświadczyło poprawy stanu swojego zdrowia w wyniku leczenia lekami homeopatycznymi.
Najczęstsze schorzenia, które pojawiały się w badaniu to choroby przewlekłe, których leczenie jest długotrwałe i trudne. Były to astma, migreny, artretyzm, depresja, egzema, syndrom chronicznego zmęczenia. Badania te zostały przeprowadzone w Bristol Homeopathic Hospital.
Jak wykazują statystyki 15% Brytyjczyków ufa terapii lekami homeopatycznymi, a ponad 30 milionów Europejczyków go stosuje.
Badania Narodowego Instytutu Zdrowia (NIH) w U.S.A potwierdzają: „Witamina D wpływa na przyswajanie wapnia, zabezpiecza przed złamaniami oraz osteoporozą”
Latem i wczesną jesienią jesteśmy szczególnie wystawieni na działanie promieni słonecznych, w wyniku czego w naszym organizmie zwiększa się wytwarzanie witaminy D.
Dobroczynny wpływ witaminy D na organizm ludzki potwierdzają badania opublikowane przez Narodowy Instytut Zdrowia (NIH) w U.S.A. Wynika z nich, że witamina D ma wpływ na przyswajanie wapnia, który jest jednym z najważniejszych budulców kości. Jej zwiększony poziom w organizmie zabezpiecza przed złamaniami oraz osteoporozą.
Prowadzone są także badania nad rolą, jaką witamina D odgrywa w chorobach takich jak cukrzyca typu 1, niektórych rodzajach nowotworów, oraz chorobach autoimunologicznych, takich jak skleroza lub tuberkuloza.
Naukowcy jednak ostrzegają przed negatywnymi konsekwencjami nadmiernego przebywania na słońcu i wskazują dodatkowe źródła witaminy D: pożywienie i suplementy diety. Zboża, mleko, ryby: łosoś, tuńczyk, makrela, żółtka jaj oraz sery mają ją w sobie. Dla osób, których dieta jest uboga w te składniki zaleca się przyjmowanie jej w postaci suplementu. Należy jednak pamiętać, że co za dużo to nie zdrowo - nadmiar witaminy D może spowodować dolegliwości takie jak nudności i wymioty.
Warto wykorzystać letnie miesiące na odpoczynek, ale warto również pamiętać by zabezpieczyć się przed wszelkimi kłopotami i nieprzewidzianymi zdarzeniami.
Aby zapewnić sobie w pełni bezpieczny wypoczynek, warto pamiętać o wakacyjnej apteczce. Jej posiadanie w czasie wakacyjnych podróży jest rekomendowane przez WHO.
Sprawdź, czy Twoja apteczka zapewni bezpieczeństwo w czasie wakacyjnych wyjazdów Tobie i Twoim najbliższym.
Antybiotyki są szeroko stosowane w hodowli zwierząt jako stymulatory wzrostu, powodując nawet o 15% szybszy przyrost ich masy ciała. Jako dodatki do paszy stosuje się ponad 100 razy więcej antybiotyków niż w leczeniu ludzi...
Według naukowców z uniwersytetu w Goeteborgu, leczenie antybiotykami w pierwszym tygodniu życia trzykrotnie zwiększa ryzyko zachorowania na astmę w wieku późniejszym.
Badania prowadzone wśród 5 tys. dzieci urodzonych w 2003 r. dowodzą, że antybiotyki niszczą naturalną florę bakteryjną przez co zostają naruszone procesy rozwojowe systemu odpornościowego organizmu. U jednego na pięć dzieci z badanej grupy objawy astmy wystąpiły jednorazowo lub dwukrotnie. Co dwudzieste dziecko przeżyło co najmniej trzy lub więcej podobnych epizodów. Natomiast 4 proc. badanych dzieci było już leczonych przeciwko astmie przy użyciu kortyzonu. Wszystkie badane dzieci wcześniej leczono antybiotykami.
Związki pomiędzy kuracjami antybiotykowymi a występowaniem u dzieci objawów astmy i alergii znane były już wcześniej.
Do tej pory nie ustalono, czy u niemowląt astma pojawiała się przed kuracja antybiotykową czy podanie antybiotyków miało miejsce przed objawami astmy.
Podstawowe korzyści: *wspomaga utrzymanie właściwego poziomu cholesterolu i trójglicerydów *zawiera kwasy tłuszczowe EPA i DHA Omega 3 *może obniżyć ryzyko zachorowania na choroby serca *wspiera elastyczność stawów
Owoce morza bogate są w składniki odżywcze, jednakże badania wykazały, iż dieta Europejczyków często w pełni nie wykorzystuje tych fantastycznych darów natury.
Dlaczego ważne jest spożywanie odpowiedniej ilości kwasów Omega 3 (n-3)? Kwasy Omega 3 (n-3) są niezbędne do utrzymania dobrego stanu zdrowia. Organizm nie wytwarza ich niezależnie, a więc musi je uzyskać ze źródeł zewnętrznych. Niestety, kwasy Omega 3 (n-3) nie często występują w dzisiejszej diecie.
Główne źródło Omega 3: owoce morza, włączając łososia, śledzie, makrele, sardynki, oliwa z oliwek, olej lniany.
Niezbędne kwasy tłuszczowe Omega 3 - "niezbędne" ponieważ organizm nie produkuje ich samodzielnie i musi je uzyskać z źródeł pokarmowych *bogate źródło kwasów eikozapentaenowego (EPA) i dokozaheksaenowego (DHA), które są przetwarzane w organizmie na prostaglandyny *niezbędne do prawidłowego funkcjonowania części mózgu odpowiedzialnych za wzrok, koordynację, nastrój oraz zdolność uczenia się *pomagają także utrzymać właściwy poziom cholesterolu, odpowiedni poziom trójglicerydów we krwi *pomagają kontrolować ciśnienie oraz wspierać system immunologiczny *pomagają w stanach zapalnych Ważne informacje: Typową oznaką braku niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych jest sucha skóra. Niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe ulegają zniszczeniu przez podgrzewanie i działanie tlenu. Aby uniknąć szkodliwych tłuszczów - unikaj pokarmów smażonych, brązowego lub spalonego tłuszczu, tłuszczów nasyconych i pamiętaj o suplementacji niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych. Zapotrzebowanie organizmu jest uzależnione od Twojej masy ciała, diety i stylu życia.
Aż 40% pacjentów odwiedzających gabinet lekarski szuka porady z powodu dolegliwości dróg oddechowych.
W jednej trzeciej ich przyczyną jest alergia. Najczęściej na schorzenia dróg oddechowych cierpią dzieci oraz osoby w wieku podeszłym.
Błona śluzowa - ważny strażnik
Błona śluzowa dróg oddechowych stanowi ważną barierę obronna rganizmu. Zatrzymuje i pozbywa się intruzów poprzez odruch kichania czy kaszlu.
W czasie spoczynku dorosły człowiek wykonuje średnio 12 oddechów na minutę. W ciągu jednego dnia przez nasze drogi oddechowe przepływa prawie 9 tysięcy litrów powietrza, a w ciągu roku ponad 3 miliony. Wdychamy różnej wielkości cząsteczki chemiczne, drobnoustroje, takie jak bakterie, wirusy czy grzyby, a środowisko błony śluzowej stwarza korzystne warunki do ich rozmnażania. Dlatego większość przeziębień i zakażeń tak zwanych „grypowych” rozwija się właśnie w obrębie dróg oddechowych. Kaszel to poważny objaw choroby
Zapalenie błony śluzowej górnych i dolnych dróg oddechowych powoduje kaszel. Rodzaj kaszlu - suchy, napadowy lub mokry, świadczy o tym, gdzie zlokalizowany jest stan zapalny oraz jakie są jego przyczyny.
Kaszel jest poważnym objawem choroby. Jeśli utrzymuje się dłużej niż tydzień, szczególnie u dzieci, konieczne jest badanie lekarskie.
Infekcje górnych dróg oddechowych są często związane z osłabieniem systemu immunologicznego. W trakcie takiej infekcji może dojść do ostrego stanu zapalnego w obrębie zatok. Zapalenie zatok, któremu towarzyszy nieżyt błony śluzowej nosa, czyli katar, przy osłabieniu organizmu może prowadzić do rozwoju stanu zapalnego oskrzeli. Zainfekowana wydzielina spływa wówczas z zatok do gardła i powoduje reakcje zapalną w tchawicy i oskrzelach.
Innym powodem zapalenia oskrzeli może być np. dym tytoniowy lub zanieczyszczenia powietrza, które stale oddziałują na nabłonek oskrzeli. Podrażniona błona śluzowa staje się wtedy jeszcze bardziej podatna na infekcje.
90% wszystkich ostrych zapaleń oskrzeli u dzieci jest skutkiem zakażeń wirusowych. Naturalna pomoc
Aby złagodzić suchy, drażniący kaszel można w trakcie kąpieli dodać do wody tymianek - wdychane olejki eteryczne hamują odruch kaszlu.
Gdy kaszel przejdzie w wilgotny należy ułatwić proces wydalania wydzieliny.
Ważna jest obserwacja kaszlu u najmniejszych pacjentów. W przypadku kaszlu u małych dzieci, możemy nie zaobserwować wilgotnego kaszlu, z uwagi na to, iż maluchy często połykają wydzielinę.
Pamiętajmy, aby przy wilgotnym kaszlu dużo pić. Pomocne mogą być także tabletki z siemienia lnianego.
W walce z kaszlem pomogą nowoczesne leki homeopatyczne (np. Husteel, Tartephedreel N). Pobudzają one własne mechanizmy obronne organizmu - wzmacniają układ odpornościowy, a jednocześnie łagodzą dolegliwości związane z kaszlem.
Gdy kaszel jest długotrwały, pomocne będą krople doustne, skuteczne przy walce z suchym kaszlem, które zawierają też składnik działający wykrztuśnie, pomagając łagodnie pozbyć się lepkiej wydzieliny.
Kiedy do lekarza?
Rodziców szczególnie martwi kaszel u małych dzieci. Gdy kaszle niemowle terapię powinien zalecić lekarz. Gdy kaszel nasila się po kilku dniach lub trwa dłużej niż tydzień, bądź też towarzyszy mu wysoka gorączka, trzeba zasięgnąć opinii pediatry. Natychmiastowa konsultacja lekarska jest niezbędna, gdy malec: *ma kłopoty z przełykaniem *ma kłopoty z oddychaniem *ma sztywny kark *ma sine usta (posiniałe okolice ust) *wydaje świszczace dźwięki przy nabieraniu powietrza *ma gorączkę powyżej 39 C
Naturalna pomoc gdy dokucza kaszel
Kaszel to mechanizm, który pomaga oczyścić drogi oddechowe z wydzieliny; jeśli dziecku, poza tym objawem, nic nie dokucza, nie ma konieczności, aby hamować kaszel *przy wilgotnym kaszlu należy dużo pić - najlepsze będą ciepłe napoje np. herbata z malwy *warto ograniczyć podawanie mleka w trakcie infekcji - mleko może powodować zagęszczenie wydzieliny, która będzie bardziej podrażniać gardło *nawilżaj powietrze w pokoju, w którym przebywa pacjent *oklepuj kaszlącego pacjenta kilka razy dziennie (szczególnie kaszlące dzieci)
Posty
